In maart 1957 kwamen te Rome 12 regeringsleiders en ministers bijeen. Zij ondertekenden daar op de 25e van die maand een historisch verdrag, het Verdrag van Rome. Deze bewindslieden, afkomstig uit Duitsland, Frankrijk, Italië en de Beneluxlanden, spraken met elkaar af de vrede en veiligheid te versterken. Dat was dé drijfveer van hun handelen: vrede en veiligheid. Géén oorlog meer, nooit meer holocaust, nooit meer genocide.

In februari 1992 ondertekenden 12 staats- en regeringsleiders een ander, een nieuw Europees verdrag, in Maastricht. Zij spraken met elkaar af, dat vrede en veiligheid niet alleen voor het interne Europese beleid fundament zouden zijn, maar óók voor het externe, het buitenlandse beleid van Europa.

Vrede en veiligheid, ìn Europa én daarbuiten. Vrede en veiligheid, kernbegrippen van de christelijke traditie. Immers bij DE Vredevorst, Christus, ben je veilig!

Vrede en veiligheid vanuit Europa dus ook voor Armeniërs, Ponten, Grieken, Assyriërs en Yezidi's. Dat was exact de kern van de resolutie die het Europees Parlement onlangs op woensdag 15 april aannam. Een resolutie die met een zeer grote meerderheid werd aangenomen. Een resolutie mede op ons initiatief gemaakt. Een resolutie met enkele zeer heldere uitspraken, zoals:

- veroordeling van de Armeense genocide

- ontkenning van die genocide is schending van de mensenrechten en de fundamentele vrijheden

- expliciete oproep aan Turkije die genocide te erkennen, als begin van verzoening tussen het Turkse en Armeense volk. En als erkenning van het grote leed dat zo veel Armeniërs en anderen is aangedaan.

Ik hoop en bid dat deze resolutie zal worden omgezet van woorden in daden.

Woorden en daden. Ook dat zijn kernbegrippen van de christelijke traditie. De woorden vrede en veiligheid moeten vertaald worden in concrete daden. Christus, DE Vredevorst, was het voorbeeld in het omzetten van woorden in daden: Zijn spreken over liefde zette Hij om in Zijn liefdedaad op Golgotha.

Ik hoop en ik bid dat de woorden die zijn gesproken en geschreven in het Europees Parlement worden omgezet in daden, éérst en vooral door Turkije!

Dank u.