Statencommissiedag; een impressie van een debat over mobiliteit

woensdag 29 juni 2011 14:23

Het is nog behoorlijk wennen in de Staten, maar dat geldt niet alleen voor mij… Ook andere statenleden moeten nog erg wennen. Je merkt dat aan (het ontbreken van) het debat. Men luistert heel beleefd naar elkaar maar is vooral gericht op het uitspreken van eigen bijdrage en het stellen van vragen aan de gedeputeerden. Men is erg aardig voor elkaar lijkt het. Statenleden nemen genoegen met een zachte uitspraak van de gedeputeerde. Maar de politiek heeft mij wel geleerd dat je altijd heldere uitspraken van het college moet ontlokken. Dus streven naar een helder antwoord, of het liefst een toezegging.

Deze toezegging heb ik mogen ontlokken aan het college door toch nog even door te vragen op een halfzachte uitspraak. De toezegging is nu dat de gedeputeerde zich gaat verdiepen in een mogelijke pilot van duurzaam en innovatief asfalt. Onze vraag kwam uit een werkbezoek bij een Overijssels, beursgenoteerd bedrijf, dat veel doet met innovatieve producten, maar op de een of andere manier de provincie Overijssel niet tot haar klanten mag rekenen... en dat is iets wat ondernemers altijd erg zuur vinden. Dat hun eigen overheid geen afnemer is!  Ik ben altijd gevoelig voor dit soort items. Ik vind dat je als overheid hierin het bedrijfsleven en dan vooral je eigen bedrijfsleven die credits moet gunnen. Ze moeten zich kunnen bewijzen in hun eigen provincie! Want tenslotte zorgen ze daar ook voor werkgelegenheid.

In de commissie regionale bereikbaarheid heb ik namens mijn fractie een aardig debat mogen uitlokken door mij uit te spreken voor meer aandacht aan het decentrale spoor (in dit geval Enschede-Zwolle). Daarbij met veel informatie vanuit de Tweede Kamer fractie 'gevoed' en met veel input vanuit de brieven die de Minister van Infrastructuur aan de Tweede Kamer had gestuurd.

Ik moet nog wel even wennen aan die veel grotere kaders en aan het feit dat je met veel meer zaken rekening moet houden. Maar dat maakt het juist heel erg leuk, al kost het nu wel veel tijd. In de provincie ben je veel directer bezig met datgene wat gebeurt in de Tweede Kamer. Dit in tegenstelling tot de middelgrote gemeente waar ik uit kom. Daar zijn de items echt lokaal, zelfs provinciaal is nauwelijks aan de orde.

Wij zijn samen met de SGP de kleinste fractie in deze coalitie. Ik heb me voorgenomen om daar waar mogelijk wel eigen profiel te willen houden en zo mogelijk de ruimte in de coalitie op te zoeken. Dat betekent dat ik moet afwegen wat ik gezamenlijk wil doen en wat ik alleen aankaart in de commissie. Een risico is wel dat je dan de coalitie nog niet meehebt. En een tweede risico is dat de oppositie jou klem zet in je item. Uiteraard wordt dat geprobeerd, maar in de coalitie ben je solidair aan je hoofdlijnen programma. En gelukkig biedt dit programma genoeg ruimte. Het is niet dichtgetimmerd.

Vandaag heb ik er voor gekozen om wel alleen mijn item naar voren te brengen, om zo dit punt op onze naam te kunnen schrijven. Maar er moet dus nog wel wat gelobbyd worden voor medewerking. Daar zijn de wandelgangen dan weer voor.

« Terug