Wie ben je?

Ik ben Carla Hilberink, woonachtig in Vriezenveen. Getrouwd en moeder van vier kinderen.

Wat doe je in het dagelijks leven?

In het dagelijks leven ben ik werkzaam in zorgondersteuning. Ik begeleid mensen met een beperking. Een beperking in algemene zin, dus mensen die lichamelijk of psychisch een beperking hebben of mensen die een stoornis hebben in het autistisch spectrum. Deze mensen begeleid ik als zij het niet op eigen kracht kunnen redden in de maatschappij. Nu heb ik een aanstelling gekregen waarbij ik me vooral richt op jongeren die het moeilijk hebben op de scholen, de stages en werkplekken vanwege hun beperking.

Wat zijn je drijfveren om de politiek in te gaan?

De mensen waar ik mee werk en gewerkt heb; mensen die in situaties zitten waarin ze afhankelijk zijn van anderen. Ik kan in de politiek opkomen voor hun belangen en meedenken over beleid dat op hun betrekking heeft. Ik doe het vooral om de belangen van deze groep te verdedigen. 

Vanuit mijn christelijke overtuiging vind ik dat ik mijn naaste lief moet hebben als mij zelf. In situaties waarin anderen zitten waarin ze afhankelijk zijn van anderen, realiseer ik mij dat dit mij ook had kunnen overkomen. Ik zie het als mijn plicht om daarin te proberen verandering te brengen, voor zover dat binnen mijn mogelijkheden ligt. 

Waarom wil je juist voor de  ChristenUnie de politiek in gaan?

Ik heb voor de ChristenUnie gekozen, omdat ik me binnen deze partij vanuit mijn christelijke identiteit kan verantwoorden voor wat ik doe en daarin aanspreekbaar ben. Binnen de ChristenUnie is er ruimte voor diverse vormen van christelijk geloof en binnen deze partij wordt naar voren gebracht dat politiek bedrijven vanuit een Christelijke overtuiging wordt gedaan. Dit past bij de manier waarop ik in het geloof sta en dit uit wil dragen.

Wat zou jij namens de ChristenUnie Twenterand willen bijdragen aan de Twenterandse samenleving?

Ik vind het belangrijk dat er een toekomst is voor jongeren en dan met name jongeren die meer moeite hebben om een plek in de maatschappij te veroveren. Ik zou graag willen dat er geld en tijd voor vrijgemaakt wordt om deze jongeren een volwaardige plek in de samenleving te geven. Dan bedoel ik een plek waar ze werk hebben, waar ze wonen en waar ze hun toekomst kunnen inrichten waar zij gelukkig van worden.

Het aanpakken van jeugdwerkloosheid is belangrijk, maar daarbij moeten de jongeren die verder van de arbeidsmarkt staan niet vergeten worden. Ik zou zeggen pak niet alleen de jeugdwerkloosheid aan, maar pak de gehele problematiek van werkloosheid aan.

Wat is je speerpunt?

Iedereen doet mee in Twenterand